روزی از روزهای سرد و مه گرفته‌ی اکتبر، صدای جیغی از زیرزمین یکی از درمانگاه‌های روانشناسی لندن به گوش می‌رسد. دوشیزه بلام، مدیر داخلی درمانگاه با مغاری که مستقیم در قلبش فرو رفته به قتل رسیده است. خبر به کارآگاهِ پلیس آدام دالگلیش می‌رسد و او مهمانی رونمایی کتاب شعرش را رها می‌کند و به سمت درمانگاه می‌رود. از قرائن و شواهد پیداست که قاتل یکی از کسانی است که هنوز هم در درمانگاه حضور دارد. ...

آدام دالگلیش شخصیت ۱۴ رمان معمایی پی‌دی‌جیمز است. صورتش را بپوشان اولین رمانی است که در آن ظاهر و در حقیقت اولین اثر پی‌دی جیمز که منتشر می‌شود. دالگلیش بازرس ارشد پلیس اسکاتلندیارد لندن است. آدمی منزوی، تودار و البته شاعر! از آن دست کارآگاه‌‌های با وقار و نجیب که قواعد اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی را رعایت می‌کنند؛ مودب و تحصیل‌کرده هستند و عموما در خانواده‌ای اصیل به دنیا آمده‌اند. دالگلیش را رفته ...

داستان از خانواده ویلر شروع می‌شود. اپریل و فرنک. زوجی که ظاهرا با هم مشکلاتی دارند. شاید مثل هر زوج دیگری. و بعد خانواده‌های دیگری از راه می‌رسند. شپ و میلی کمبل؛ و حتی خانواده گیوینگز. این‌ها هم همه مشکلاتی دارند. در روابط شان. در روزمرگی‌هاشان. تا اینجای کار گویا مساله به روابط محدود می‌شود. به روابط بین انسان‌ها. بین زن‌ها و شوهرها. اینکه همدیگر را درک می‌کنند یا نه. اینکه با زندگی‌شان، ...

ریچارد فورد می‌‌گوید «زندگی نگاری فکر کردن به اهمیت وجود دیگری است». او بارها در طول کتاب کوتاهش، شیوه‌‌‌ی  این نوع اندیشیدن را توضیح می‌دهد.  «هرچه بیشتر والدین‌مان را بشناسیم، آنها را همان‌طور که بقیه‌ی دنیا می‌شناسند بشناسیم، شانس‌مان برای شناختن دنیا همان شکلی که هست بیشتر می‌شود.»، «باید تا می‌توانم از اتفاق‌ها فاصله بگیرم و از خودش بگویم»، «خاطراتم را نوشتم، اتفاق‌های برجسته‌اش را ...

جاناتان فرنزن / نیویورکر- شاید صد برادر عجیب‌ترین رمانی باشد که از یک نویسنده‌ی آمریکایی منتشر شده است. دانلد آنتریم، نویسنده‌ی این رمان، احتمالاً به هیچ نویسنده‌ی زنده‌ی دیگری شبیه نیست. با این حال، صد برادر به شکلی متناقض نمونه‌ی تمام‌عیار رمان است ــ همان‌طور که داگ، راوی رمان، منحصر‌به‌فردترین پسر در میان پسران پدرش است و‌ درعین‌حال پسری است که آرزوها و حسرت‌ها و اختلالات روانیِ نود و نُه ...

لودمیلا اولیتسکایا فقط یک طاعون ساده را در اوایل دهه‌ ۷۰ میلادی نوشته است، اول به شکل فیلمنامه برای شرکت در کلاس فیلمنامه‌نویسی و بعد در قالب داستانی بلند. روایتی داستانی که بر اساس ماجرایی واقعی در دوران خفقانِ حکومت استالین نوشته شده: بیرون آمدن ویروس طاعون از یک آزمایشگاه و جلوگیری از پخش آن توسط نیروهای امنیتی. اولیتسکایا با تکیه بر همین واقعیت تاریخی «طاعون در دل طاعونی بزرگ» را توصیف ...