ناتسومه سوسه‌کی متولد هفتم فوریه‌ی ۱۸۶۷ بود. از او به‌عنوان یکی از پیشگامان ادبیات داستانی مدرن ژاپن یاد می‌شود و کتاب‌هایش هنوز مورد اقبال خوانندگان قرار دارند.

سوسه‌کی زندگی دشوار و پیچیده‌ای در کودکی داشت؛ خانواده‌ی تنگدست و پرجمعیتش او را بعد از تولد به زوج دیگری سپردند و او تا چهارده ‌سالگی از آغوش خانواده‌ی خودش محروم ماند. سوسه‌کی بعدها در یادداشت‌های شخصی‌اش نوشت: «احساس ناامنی که هرگز سایه‌اش از زندگی‌ام کنار نرفت، به همان اولین سال‌های تولدم برمی‌گردد. هرچند در نه سالگی دوباره دست مادر بر سرم بود، اما در چهارده سالگی، با مرگ مادرم باز بی‌پناهی به سراغم آمد و ماندگار شد.»

سوسه‌کی از همان سال‌های جوانی ترس‌هایش را در دل ادبیات پنهان کرد. در جوانی مدتی به‌عنوان روزنامه‌نگار مشغول به کار شد و کمی بعد، با دریافت بورس تحصیلی به لندن رفت. در این دوره با دنیای ادبیات کلاسیک قرن نوزدهم اروپا آشنا شد و به زیروبم داستان‌نویسی غرب و تحولات فرهنگی آن اشراف پیدا کرد؛ بعدها در پیوند تکنیک‌های داستان‌نویسی غرب و روح فرهنگ شرقی به نویسنده‌ای صاحب‌سبک بدل شد و ادبیاتِ عهد میجی را متحول کرد.

سوسه‌کی عمر طولانی نداشت و در اثر بیماری در سال ۱۹۱۶ درگذشت.