فریدریش دورنمات رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس شهیر سوئیسی با تئاترهایی که کارگردان‌های برجسته‌ی ایرانی به روی صحنه بردند اینجا خیلی زود محبوب شد. رمان‌هایش کمی دیرتر به فارسی ترجمه شدند و سویه‌ی دیگری از این غول ادبی را به نمایش گذاشتند. دورنمات در میانه‌ی دهه‌ی چهل، تحصیل در رشته‌ی ادبیات نمایشی را به دلیل فقر شدید مالی رها کرد و تصمیم گرفت برای گذران زندگی شروع به نوشتن کند. اما بعدها نه‌تنها چهره‌ی تابناک ادبیات آلمانی شد، بلکه تک‌تک نمایشنامه‌هایش همچون «ملاقات با بانوی سالخورده»، «شهاب آسمانی»، «آخرین روزهای پاییز و پنچری»، «گفت‌وگوی شبانه» و «ازدواج با آقای می.سی.سی.پی» بارها و بارها به روی صحنه رفت. فریدریش در سال ۱۹۵۹ جایزه‌ی شیللر را برنده شد و در سال ۱۹۶۷ ریاست تئاتر بازل را مشترکاً با ورنر دو گلین به عهده ‌گرفت. درعین‌حال تک‌تک رمان‌هایی که در حال‌وهوای جنایی نوشته است هنوز در زمره‌ی سرآمدان این ژانر باقی مانده‌اند. از دورنمات پیش‌تر در ایران (با همین ترجمه) رمان‌های «سوءظن»، «قاضی و جلادش» و «قول» ترجمه شده‌اند. دورنمات در چهارده دسامبر ۱۹۹۰ بر اثر سکته‌ی قلبی درگذشت.