ادیت وارتون، رمان‌نویس و طراح آمریکایی، متولد ۲۴ ژانویه‌ی ۱۸۶۲ بود. وارتون نه‌تنها به‌واسطه‌ی رمان‌هایش، بلکه به‌دلیل رفتار و منش شخصی‌اش نویسنده‌ای پیشرو در عصر خودش بود و بسیاری از اولین‌ها را به نام خودش ثبت کرد؛ او اولین نویسنده‌ی زن آمریکایی بود که برنده‌ی «جایزه‌ی ادبی پولیتزر» شد و همچنین اولین زنی بود که از دانشگاه ییل دکترای افتخاری دریافت کرد.

قهرمان‌های زن داستان‌های کوتاه و رمان‌های خانم وارتون همچون خود او سنت‌شکن بودند، و البته جسور و در ابراز عشق بی‌پروا.

مادر وارتون او را به‌شدت از رمان‌خواندن منع می‌کرد و معتقد بود رمانْ دختران جوان و شوهرنکرده را «فاسد» خواهد کرد. اما به گفته‌ی خودش او شیفته‌ی این «فساد» بود. وارتون در پانزده‌سالگی اولین اثر ادبی خود را منتشر کرد و بعد با انتشار رمان عصر بی‌گناهی چنان درخشید که اعضای کمیته‌ی ادبی «جایزه‌ی پولیتزر» او را به‌عنوان اولین نویسنده‌ی زنی که این جایزه را دریافت می‌کند، معرفی کردند.

رمان‌های دیگری که از ادیت وارتون در ادبیات ماندگار شده‌اند از این قرارند: اتاق فروم، خواب گرگ‌و میش، تابستان،
در نیویورک قدیم.

خانم وارتون یازدهم اوت ۱۹۳۷ در هفتاد‌وپنج‌سالگی درگذشت.