در سال ۱۷۸۹، وولفگانگ آمادئوس موتزارت در جست‌وجوی آرامگاهِ یوهان سباستین باخ، به لایپزیش می‌آید. که چه بشود؟ از دنیای مردگان چه می‌خواهد؟ «پندی از آهنگ‌سازی مُرده؟ پیامی که بین زندگان گذاشته باشد؟ برای منی که وقتی درست همین‌جا در این شهر از دنیا رفت، حتی به دنیا نیامده بودم؟» این نابغه‌ی موسیقی، در سی‌وچهار سالگی، گم‌گشته‌راه، آمده تا حقیقتی را کشف کند. حقیقتی از دورانی که حتی به دنیا نیامده بود، ...

کمتر نویسنده‌ای بخت یا بهتر بگوییم جسارتش را دارد که همان اول کار یک متن تایپ‌شده‌ی چندصد صفحه ای را بکوبد روی میز و بگوید: «چاپش کن، این زندگی‌نامه‌ی منه.» اما به‌نظر می‌رسد دیو اگرز سال ۲۰۰۰ درست همین‌کار را کرده است. در واقع اگرز از آخر به اول شروع کرد و با نوشتن زندگی‌نامه‌ش پا به دنیای نویسندگی گذاشت: «اثری غم‌انگیز از نبوغی حیرت‌انگیز». کتابی که حالا سال‌هاست بر سر آن اختلاف وجود دارد، ...

برگرفته از صفحه‌ی اینستاگرامی «کتاب‌فام»: «وقتی برسیم به اصل که دیگر باید تمامش کنیم. لذت انتقام به گفتن این حرف‌ها نیست». گذشته، سایه‌ی اکنون ا‌ست و هرچه سیاه‌تر و درازتر به دنبال می‌آید و به‌قول «احمد»: «هیچ‌وقت تمام نمی‌شود. یک عمر طول می‌کشد. کابوسش هم همیشه هست». عنوان «جنگ خصوصی چریک‌های پیر» گویای همه‌چیز است؛ روایت انتقام‌جویانه‌ی خوش‌نوشتی که خواندنش به‌سان ظاهر کردن ...

«آن زن‌های قدرتمند؟ من آن‌ها را به وجود نیاورده‌ام، آن‌ها همه‌جا هستند». روزهای قرنطینه‌ای دوران کرونا به ایزابل آلنده فرصتی داد تا در کتاب «همه‌ی زنان زندگی‌ام» منظومه‌ی فکری‌اش را تدوین کند، او در ظاهر از عشق ناشکیبا، زندگی طولانی و ساحرگان نیک نوشته است، اما منتقدان تازه‌ترین اثر آلنده را  مانیفست فمنیسم یک نویسنده‌ی اثرگذار و محبوب دانسته‌اند. آلنده در تازه‌ترین اثرش هم دست ...

اوکاشا اولین رمان سارا تاج‌دینی، رمانی است در ژانر انتقام. شوکا در موقعیتی قرار می‌گیرد که انگار جهان از او انتظار دارد یا خفه شود و یک گوشه بنشیند و وانمود کند هیچ اتفاقی نیفتاده یا مسیری که به زور رفته را به اراده‌ی خودش برگردد و برای غلبه بر تاریکی‌ای که جهان را احاطه کرده با تاریکی درونش روبه‌رو شود؛ این بازگشت بدون مکافات نیست. شوکا که عصبانی، خسته و تنهاست دست دراز می‌کند و در تاریکی درونش ...

پاریس سال ۱۹۲۷ در میانه‌ی دو جنگ جایی که هنرمندان از چهار گوشه‌ی جهان به آن پناه برده‌اند. جایی که ارنست همینگوی در کوچه‌هایش پیاده می‌رود و پاریس جشن بیکران را می‌نویسد و گرترود استاین آمریکایی پناه و حامی  هنرمندان شده است. ژوزفین بیکر خواننده‌ی سیاهپوست آمریکایی همدم ارنست همینگوی است. در رمان ساعت‌های پاریس الکس جورج این شهر را بازسازی کرده است. او چهار راوی معمولی انتخاب کرده است؛ چهار ...