سوزان سانتاگ (۱۹۳۳ - ۲۰۰۴) نظریه‌پرداز، نویسنده‌ی داستان و ناداستان، فیلم‌ساز، مدرس و فعال سیاسی آمریکایی است که جستارها و مقاله‌هایی تأثیرگذار و نو و آتشین با شهرت جهانی در خصوص هنر، فرهنگ، رسانه، عکاسی، بیماری، حقوق بشر، جنگ و... از خود به‌جا گذاشته‌است.

اولین اثر سانتاگ، رمانی تجربی با عنوان حامی است که در سال ۱۹۶۳ منتشر شد؛ اما جستار یادداشت‌هایی درباره‌ی کمپ یک سال بعد، از ظهور نویسنده‌ای چیره‌دست و صاحب سبک خبر داد. از حامی چندان استقبال نشد. اما سانتاگ که رویکردی جدی به ادبیات داشت، چهار سال بعد رمان ابزار مرگ را به خوانندگانش عرضه کرد. عاشق آتش‌فشان با فاصله‌ی ۲۵سال از ابزار مرگ در سال ۱۹۹۲ منتشر شد و در صدر آثار پرفروش سال قرار گرفت. سانتاگ در ۶۷ سالگی آخرین رمانش، در آمریکا، را نوشت که شباهت ساختاری زیادی به عاشق آتش‌فشان دارد و به گفته‌ی خودش نشان‌دهنده‌ی گرایش او به خلق آثار چندصدایی به مدد روایت داستان گذشتگان است.

فیلم‌های دوئتی برای آدم‌خواران و نامه‌ای از ونیز و نمایش‌نامه‌های بانوی دریایی و آلیس در بستر و مجموعه داستان من و دیگران از دیگر آثار سوزان سانتاگ است.