جوزف شریدان لو فانو (۱۸۷۳-۱۸۱۴) در خانواده‌ای ریشه‌دار در دوبلین متولد شد و در کالج ترینیتی رشته‌ی حقوق خواند. پس از آنکه وکیل شد، در سال ۱۸۳۹ شغلش را ترک کرد و به روزنامه‌نگاری روی آورد. او با انتشار داستان‌هایی پیرامون دنیای ماوراءالطبیعی در روزنامه‌ی پورسل پِیپیرز مهارت خود را در این زمینه به نمایش گذاشت. لو فانو بین سال‌های ۱۸۴۵ تا ۱۸۷۳ چهارده رمان منتشر کرد که از میان آن‌ها «عمو سایلس» و «خانه‌ی کنار قبرستان» شهرت بیشتری یافته‌اند.

علاوه‌بر این‌ها، داستان‌های کوتاه بسیاری با موضوع اشباح برای نشریه‌ی دوبلین یونیورسیتی مگزین نوشت که از سال ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۹ سردبیری‌اش را به عهده داشت. بین این داستان‌ها می‌توان به داستان بلند «کارمیلا» اشاره کرد که سبب رواج مضمون «خون‌آشام مؤنث» در ادبیات شد. شریدان لو فانو اگرچه در خلق رمان‌های تاریخی نیز تجربه‌هایی دارد، عمده‌ی شهرتش را مرهون آثار گوتیکی است که تأثیرشان همچنان در ادبیات و سینما حس می‌شود.

داستان‌های اشباح ام. آر. جیمز و دراکولای برام استوکر از وامداران نوشته‌های او هستند.