سِی شوناگون نویسنده‌ی «کتاب بالش» ندیمه‌ی همسر امپراطور ژاپن در حوالی سال 1000 میلادی بوده است. اطلاعات ما از زندگی سِی شوناگون نویسنده‌ی کتاب بالش چندان زیاد نیست؛ حتی نام واقعی او را به درستی نمی‌دانیم. بخش اول نام او یعنی سِی احتمالاً صورت کوتاه‌شده‌ی نام خانوادگی او یعنی کیوهارا است شوناگون نیز یکی از القاب رسمی دربار امپراطوری و به معنی «مشاور رده‌ی سوم» است. القاب مشابه با آن عبارتند از دای‌ناگون (مشاور اعظم) و چوناگون (مشاور رده‌ی میانی). در آن زمان مرسوم بود که زنان دربار را با القاب یکی از خویشاوندان مردشان می‌خواندند. بنابراین، احتمالاً سِی شوناگون لقب شوناگون را از یکی از بستگان مرد خود گرفته است که از مشاوران رده‌ی سوم دربار بوده است. در برخی منابع تاریخی نام واقعی سِی شوناگون را ناگی‌کو ضبط کرده‌اند. در کتاب اما همه‌جا او خود را با نام سِی شوناگون می‌خواند.

سِی شوناگون در اوج شکوفایی دوران هِی‌آن زندگی می‌کرد. هِی‌آن به معنی «صلح و آرامش» است و این نام به خوبی ماهیت این دوره‌ی طولانی و باثبات در تاریخ ژاپن را بازگو می‌کند. دوره‌ای که از سال 794 تا 1186 میلادی طول کشید و در آن فرهنگ ژاپن بالید و به شکوفایی رسید. عامل این شکوفایی تلاقی فرهنگ وقت ژاپن با فرهنگ چین بود. در دوره‌ای که سِی شوناگون در آن می‌زیست فرهنگ چین تأثیری عمیق بر فرهنگ ژاپن گذاشته بود، هرچند ارتباط بین ژاپن و چین قطع شده بود.

سِی شوناگون در حاشیه‌ی این دنیا زاده شده است. پدرش والی یکی از ایالت‌های آن زمان ژاپن بود. این مقام عموماً به درباریان رده‌ی میانی اعطا می‌شد. زندگی در ایالت‌ها برای درباریان پایتخت‌نشین به منزله‌ی نوعی تبعید فرهنگی بود. به همین علت بود که بسیاری از والیان ایالت‌ها بخش قابل توجهی از وقت خود را به‌جای ایالت خود، در دربار می‌گذراندند. در کتاب نیز هیچ ردی از زندگی سِی شوناگون در جایی به‌جز پایتخت نمی‌بینیم.