در صبح یازده سپتامبر سال ۲۰۰۱، دو هواپیما با دو برج بزرگ تجارت جهانی معروف به برج‌های دوقلو برخورد کردند. دولت آمریکا فوراً تمامی متهمین را از دایره‌ی ظن خود خارج کرد و انگشت تقصیر را به سمت گروه تروریستی القاعده گرفت. البته گروه القاعده هم بلافاصله مسئولیت این حمله را برعهده گرفت. غباری از وحشت و ترس همگام با بغض و نفرت جامعه‌ی آمریکا را فراگرفت. اما قربانی این ماجرا فقط آمریکاییان نبودند بلکه این نفرت‌ها به سمت مسلمانان و اعراب نشانه‌ گرفته‌شد: افرادی که تنها شباهت‌شان با القاعده عرب بودن و مسلمان بودن‌شان است. در چنین گیر و داری در شهری کوچک به نام موهاوه در کالیفرنیای آمریکا پیرمردی مراکشی و مسلمان به نام دریس غراوی طی تصادفی در بزرگراه ۶۲ جان خود را از دست می‌دهد و تنها شاهد تصادف او مهاجری مکزیکی به نام افرعین است که به دلیل نداشتن «اوراق مهاجرت» جرم را گزارش نمی‌دهد و از صحنه‌ی تصادف دور می‌شود. چنین وقایعی در مرحله‌ی نخست این پرسش را در ذهن ‌همه ایجاد می‌کند که آیا واقعه‌ی رخ  داده تصادفی بیش نیست یا این که رگه‌ای از جرائم نفرت محور در پشت این ماجرا نهفته است؟

ماجرا هم با پایان حیات دریس آغاز می‌شود. مرگ او پرونده‌ای در حیات جدید شهر کوچک موهاوی باز می‌کند. خانواده برای سوگواری در کنارهم جمع می‌شوند. کاراگاه کلمن برای کشف حقیقت و اجرای عدالت به صحنه می‌آید. گذشته و حال دست به دست هم ‌می‌دهند و حقایقی که زیرپوست شهر نهفته‌بودند بیرون می‌آیند تا همگی معنایی به مرگ دریس بدهند.

داستان از زبان چندین شخص بیان می‌شود اما اولین و شاید مهم‌ترین نقش را نورا دختر دریس در این ماجرا بر عهده دارد. او نوازنده‌ی موسیقی جاز است و بیشتر به خود مشغول است و بر خلاف خواهرش که گویا مصلحت‌اندیشانه با مسائل برخورد می‌کند روحیه‌ای شورمندانه دارد. او شاید به دلیل سوگ و غمی که در دلش وجود دارد در کنار کاراگاه کلمن به دنبال پاسخی برای وقایع پیش‌آمده می‌گردد.

شخصیت‌های مهم دیگر یکی جرمی گورکی سرباز سابق ارتش آمریکا در جنگ عراق است که به تازگی مأمور پلیس شده و درگیرودار ارتباطی عاطفی با نوراست.

دیگری مریم، مادری با عقایدی سنتی و مذهبی‌ است که حاضر است همه‌چیز خود را برای خانواده‌اش فدا کند. اما چندان امیدوار به وضعیت پیش‌آمده نیست و به تعبیر خودش این خانواده‌ «شبیه دست چایخوری‌» است، همیشه یک تکه‌اش گم‌شده یا شکسته.

بخشی از ماجرا هم به روایت رابطه‌ی سردی می‌گذرد که بین کاراگاه کلمن و فرزندش مایلز وجود دارد و همزمان با درگیری او با پرونده برای کاراگاه دل‌نگرانی‌های زیادی فراهم می‌کند.

دیگر آمریکایی‌ها در یک تصویر کلی شرح دشواری و رنج‌هایی است که بر خانواده‌ای مهاجر و مسلمان در آمریکا تحمیل شده است. دیگری‌بودن خانواده‌ی غراوی در آمریکا بر لحظه‌لحظه‌ی داستان سایه‌ انداخته است. برای نمونه گفت‌وگو‌هایی که بین جرمی سرباز سابق ارتش آمریکا در جنگ عراق و نورا دختری مسلمان و مهاجر راجع به جنگ شکل می‌گیرد یا کودکی نورا که او را در مدرسه «لچک به سر» نامیده بودند. گویی حقایقی که سال‌های قبل خانواده‌ی غراوی در گورستان گذشته دفن کرده‌بودند با مرگ دریس، در مقابلشان سر برآورده و گریبان‌گیرشان شده است. آشنایی با گذشته‌ی خانواده‌ی غراوی در امتداد تلاش‌های کاراگاه کلمن برای یافتن حقیقت است. لحظه به لحظه حقایق بیشتری آشکار می‌شوند که تلقی درست از آن‌ها نیازمند بازکردن زخم‌های کهنه‌ی این خانواده‌ است. به بیانی ساده‌تر کندوکاو روابطِ بین شخصیت‌ها در گذشته‌ی آنهاست که فهم وقایع حال را ممکن می‌سازد.

داستان دیگر آمریکایی‌ها فقط بهانه‌ای برای نقد سیاست‌های آمریکا در قبال مهاجران و نژاد‌های متفاوت نیست. به نوعی هم داستانی جنایی و هم درامی خانواده‌‌محور است که می‌تواند انتظارات علاقه‌مندان هر دو سبک را برآورده سازد. در حقیقت متن همزمان که لذت گره‌گشایی‌های‌ داستان‌های جنایی را به خواننده می‌دهد همگام با آن نزدیکی‌ها و تقابل‌های خانوادگی و کام‌جویی‌ها و شکست‌های عاطفی اشخاص را ترسیم می‌کند.

پی‌نوشت:

تصویر پست متعلق است به تابلویی از «هنری تیلور» نقاش آمریکایی که بر اساس عکسی از «سیسیلی تایسون» و «مایلز دیویس» کشیده شده است.